We hadden dit jaar de kortst mogelijke Advent. De vierde zondag van Advent was zondag 24 dus ’s avonds mochten we weer terugkomen voor de Kerstnachtviering. Voor de mensen die niet kunnen wachten tot het kerstfeest is, is dat wel fijn natuurlijk. Wachten en verwachten kan lang duren, vooral als je helderheid wilt.
Ik ben blij met dit feest van licht dat in het duister schijnt en de komst van liefdevolle nabijheid van iets Kleins. Het was ook mooi om met bewoners, familie, medewerkers en vrijwilligers van Nieuw Buitenzorg Kerst te vieren in de kerk. Vanwege de privacy plaats ik hier alleen een foto van de kerstgroep die elk jaar weer een plek heeft bij de viering.
Wachten op een brief
Dit jaar viel het wachten op Kerstmis voor mij samen met het wachten op een beslissing op bezwaar door het UWV. Half augustus was de hoorzitting. De beslissing zou uiterlijk 1 november verstuurd worden. Op 30 oktober een brief: de termijn wordt met zes weken verlengd. Half december dus. En jawel: weer een brief. Kort samengevat: ‘Wij hebben u gebeld en u heeft toestemming gegeven de termijn nogmaals te verlengen. Dus het wordt uiterlijk 13 december 2023.’
Nou, dat was nogal cryptisch… Bellen doen ze gelukkig niet meer, toestemming had ik dus ook niet gegeven en de logica van 13 december ontging me. Dus mijn ‘wijze uit het oosten’ om hulp gevraagd. Of hij misschien in de sterren kon lezen wat er bedoeld werd met deze brief. Dat lukte hem niet… maar met het UWV bellen kon hij wel. Foutje van het UWV: bij die 13 december moesten we nog 6 weken optellen. Dat wordt dus eind januari.
Deze vakantieperiode periode is wel rustig, er gebeurt bij het UWV nu toch zeker twee weken helemaal niets. En daarna gaan we maar weer verder met wachten. Gelukkig ben ik niet afhankelijk van plaats in een herberg. Heb ik een warm en comfortabel huis om in te wonen en genoeg geld op mijn rekening om een oliebol te kunnen halen. Of een zak vol. Maar zwaar is het soms wel.
Mijn wens voor 2024: termijnen halen en de menselijke maat terug
Als er iets is dat ik hoop voor 2024: duidelijkheid te krijgen over mijn situatie. En ook voor alle andere mensen die wachten op belangrijke beslissingen van het UWV en andere instanties: dat de afhandeltermijnen weer gehaald gaan worden. Dat medewerkers weer lucht genoeg hebben om een brief even na te lezen voor ze die versturen. En vooral: dat de menselijke maat weer in beeld komt.
Daarom wens ik iedereen voor 2024: lichtjes in de duisternis en veel volharding.
